फळं रसरशीत असतात
कुठल्याही ऋतूत मोहोरतात
काही कच्ची असतात, काही पिकलेली असतात
काही झाडाखालीच पडतात
काही पक्षी टिपतात आणि लांब घेऊन जातात
रसाळ फळांचं हे झाड मात्र डवरलेलच आहे
ह्या झाडाचा हा गुणधर्मच आहे
कुठून कुठून झुळुकी येतात
जुन्या झाडापाशी रेंगाळतात
तिथल्या सुगंधाने लहरतात
शिरशिरतात, फुलतात, बागडतात
आणि सुगंधाला कवेत घेऊन ढगांवर स्वार होतात
सुगंधी फुलांचं हे झाड मात्र डवरलेलंच आहे
ह्या झाडाचा हा गुणधर्मच आहे
पक्षीच ते, येतात आणि किलबिलाट करतात
फांद्याफांद्यांमध्ये लपंडाव खेळतात
भांडतात, उडतात आणि परत झाडाशी येतात
आणि एके दिवशी….
झाडाची सावली पंखांवर तोलून
लांब आकाशात झेपावतात
रखरखीत उन्हाशी पैजा जिंकतात
सावल्या वाटण्याचा हा प्रघात अजून चालूच आहे
ह्या कल्पवृक्षाचा हा गुणधर्मच आहे
(जेव्हढी उत्कटता वाटली तेव्हढी मी शब्दात नाही उतरवू शकलो. कदाचित म्हणूनच “फुल ना फुलाची पाकळी” असं म्हणण्याची प्रथा असावी. सगळ्या कल्पवृक्षांना सादर समर्पण !)